Jak zostałam wiedźmą

wiek 8+

tekst – Dorota Masłowska
adaptacja i reżyseria – Piotr-Bogusław Jędrzejczak
muzyka – Alfah Femmes
scenografia – Małgorzata Gałaś-Prokopf
multimedia - Przemysław Żmiejko
choreografia – Mikołaj Mikołajczyk
przygotowanie wokalne - Andrzej Wolski
fotografia - Anna Kaleta
plakat - Joanna Czupryniak / Janek Janowski

obsada:
Opowiadaczka - Agata Sobota
Wiedźma - Małgorzata Oracz
Dziewczynka - Aleksandra Sapiaska
Boguś - Mateusz Drozdowski
Mama Dziewczynki, Kasjerka - Jolanta Kęćko
Żuleria von Mocz, 3 Sępy - Anna Iwasiuta
Konik Korneliusz, 3 Sępy - Michał Olszewski
Mama Bogusia, Sprzedawca na stacji benzynowej - Beata Orłowska
Głos Złego Policjanta - Andrzej Matysiak
Głos reklamujący bachorołap - Ewa Lubacz

Autor trailera - Przemysław Żmiejko

Supermarket, chipsy, iPhone, czarna wołga i sępy zamiast chatki z piernika, zdrowego jedzenia w koszyczku, miotły i kota (chyba że wokół szyi, jako ozdoba). Oto realia nowoczesnej baśni - opowieści dla dzieci i dorosłych, która wbrew pozorom, z klasyczną ma wiele wspólnego. Choćby przez występujący w niej wątek odwiecznej walki dobra ze złem. Tyle że nie tak zerojedynkowy jak w bajce braci Grimmów o Jasiu i Małgosi.

U Doroty Masłowskiej - jednej z topowych pisarek młodego pokolenia - zła Wiedźma przejmuje trochę dobroci od Dziewczynki, która wprawdzie do ideałów nie należy, ale na zupę dla czarownicy się nie nadaje - jest zbyt grzeczna, a więc trująca. Aby danie stało się jadalne, do garnka trzeba jeszcze wrzucić jakiegoś wstrętnego chłopca. Tylko gdzie go szukać? Może w teatrze? Jest tam sporo dzieci… Na przykład Boguś, który przyszedł na przedstawienie o Wiedźminie, ale okazało się, że spektakl jest o Wiedźmie, więc siedzi zdegustowany... Na szczęście ma iPhone’a i paczkę chipsów! Czy chłopiec wpadnie w profesjonalną siatkę do łapania dzieci? A potem do zupy?

„Jak zostałam wiedźmą” to napisana wierszem, przedstawiona w konwencji snu i różnych stylów muzycznych, opowieść autobiograficzna o nas samych - dorosłych i dzieciach, żyjących w nieustannej pogoni za więcej, więcej, i więcej… Przed wszechogarniającym konsumpcjonizmem, brakiem refleksji i głębszych, międzyludzkich relacji może nas uchronić rozmowa zamiast telewizora, książka zamiast gry komputerowej czy chwilowe zwolnienie zamiast ciągłego pośpiechu.

Czas trwania spektaklu - 1 godz. 15 min.
Premiera – 26 lutego 2022

RECENZJE:

Galeria zdjęć: